امان از دل خواهر

   

چه حسی دارد وقتی عزیزان وفرزندان خود را از دست دهی  امان از دل زینب آن همه درد را در دلش فروخورد و با سکوتش به دیگران صبر کردن در اندوه را آموخت  اما چه سخت است امان امان از دل فشرده زینب که چه دردی کشید  

دوای درد دل خسته ام بکن یارا    

بیا که نیست مرا بی تو زیستن یارا  

ز جستجوی تو یارا روان همی سازم 

       ز چشمه های دو دیده هزار دریا را         

دیدن

دوازه پلک هایت را بگشای و از پنجره چشم هایت به بیرون بنگر 

بیرونی به غیر از خود بیرونی را که می توانی همه را ببینی زیبائیش را زشتی اش را غمش و شادیش را هر گاه توانستی همه این ها را بنگری آنگاه امیدوار باش به انسانیت خود 

دعا

خداواندا آنکس را که دوست باشی چه غم اگر جهان دشمن باشد و آن عزیز را که تو بر افرازی هیچکس به خاک ذلت نتواند افکند .

هستم

ساحل افتاده ای گفت گر چه بسی زیستم 

                                                      معلوم نشد آه که من کیستم 

موج ز خود رفته ای تیز خرامید و گفت 

                                                      هستم اگر می روم گر نروم نیستم 

رویا

گاهی انسان در خیال و اندیشه خود چیرهایی را مشاهده می کند که در واقع از حقیقت بدور است .

رویا به انسان گاه نوید روح بخش زندگی می دهد و انسان را در خیال به چیزی که می خواهد می رساند حتی اگر رسیدن به آن چیز غیر ممکن باشد .

رویا شیرین و روح بخش فکرو جسم انسان است گاه رویا انرژی ده و او را به آینده ای زیبا نوید و به آن سو سوق می دهد و چه لذت بخش است رسیدن به آن رویا 

خیال و رویا حالات زیادی دارد ولی هر چه هست زیباست و انسان را از نبودن ها و نشدندنها و نباید ها دور می کند و این خود زیباست به زیبایی صبح صادق و لطیفی شنبم بر برگ گل سرخ و ایثار بلبل عاشق 

رویا را با همه وهمش دوست می دارم چون آسمان شفاف و زیباست و چون دل گرم از بازار محبت 

لبخند پیروزی

 ای رهرو چشمان زیبایت را زیبا بین نما و دست هایت را چون ستون محکم پاهایت را چون کوه مقام و استوار اندیشه ات را رها کن از بند قیود و ناملایمات لبانت را به خنده باز کن و آینده ایی نو بنا نما و در طبیعت خدا فریاد بزن : من با همه تنهاییم با امید به معبودم با سختی ها خواهم جنگید و بر تمامی مشکلات لبخند پیروزی خواهم زد .

سلام

سلام بر طبیعت زیبا سلام بر جویباران و زلالی آب های روان سلام بر طراوت سبزه زاران سلام بر زمین محکم و استوار سلام بر آسمان روشن و زیبا سلام بر قلب های مهربان سلام به مهربانی مادر سلام به صلابت نام پدر و سلام بر چشمان لبریز از عشق و مهربانی  سلام بر شما سلامی به گرمی خورشید جهان تاب

حقیقت واقعی

کوه ها محکم و استوار بر جای خویش ایستاده اند آسمان همچنان بر زیبایش فخر می نماید دریا ها چه بی دریعانه آب های خود را به دوستارانش هدیه می کند . زمین سخت و سرد منتظر ایستاده و ... محبت رنگ صداقت را از یاد برده و این انسان است که باید آن حقیقت واقعی را دریابد .

شاد بودن

بشکفد بار دگر لاله رنگین مراد

غنچه سرخ فرو بسته دل باز شود

من نگویم که بهاری که گذشت آید باز

روزگاری که به سر آمده آغاز شود

شاد بودن هنر است شاد کردن هنری والاتر

نیک هرگز نپسنیدیم به خویش که چو یک شکلک بی جان

شب و روز بی خبر از همه خندان باشیم

می شدیم آگه از آن نیروی پاگیزه نهاد

که به ما زیستن آموزد و جاوید شدن

پیک پیروزی و امید شدن

شاد بودن هنر است که به شادی تو دل های دگر باشند شاد

زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست

هر کسی نعمه خود خواند از صحنه رود

خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

دل

دل عجب جایگاهی دارد در وجود هر شخصی گرما دهی است که می تپد  به یاد اشخاصی که دوستشان دارد ‘ دلتنگ آنان می گردد و مایل به دیدارشان و ...عجب دلی است این دل که به اندازه دریاها وآسمان جا دارد تا افراد بیشماری را درونش جای دهد نه در خود غرق کند پس لایق دل باش              

دعا

بر محمد و آل محمد درود فرست ومقدر فرمای که دل های ما به یاد عظمت تو در سلامت بماند و دست و پای ما به شکر نعمت تو حرکت کند و زبانهای ما هر چه گوید همه در وصف خدایی و خداوندی تو گوید 

صدا

سینه‌اش را باز نگهداشت آسمان تا همگان  به راحتی با او درد دل کنند و به آرامش برسند .

آنچه در دل دارند بی پروا ابراز نمایند و سبک شدن را احساس کنند .

نگاه خویش را از آسمان دریغ مکن گاهی باید آن بالا را نگاه کرد . 

و اما دریا چه بی ریا بر سنگفرش ساحل می کوبد تا عاشقان را بسوی خود صدا کند . 

رهگذر

شعر من کوچه پیچاپیچی است       کوچه باغی است      که تنها یک شب تو از این کوچه گذشتی آرام          تو از این کوچه گذشتی مغرور      سالها می گذرد .....               دیده بس رهگذران را خاموش                      دیده بس رهگذران را پر شور.        لیک ای رهگذر یکشبه ی کوچه ی ما.      جای پای  تو در این کوچه بجا مانده هنوز ..........                            

سکوت

 

اندکی سکوتم را می گذارم ---------------------- 

کمی آن را درک کن   ------------------- 

لحظه ای آن را در آغوش گیر  ------------------ 

و زمان کمی آن را بفهم و متوجه باش ---------------

مناجات

خدای من ...ای انیس مهربان و ای دوست روشن مهر تو که هرگز از یاد دوستان فراموش نمانی و تو که برای ابد روشنی دل وشمع جمع ومعبود ومحبوب ما باشی . تویی که از پیدا وپنهان ما آگاهی و تویی که آشفتگی‌های ضمیر ما را از ما آشکاراتر بینی 

الهی آنانکه که به تو دل بسته‌اند و بر کرامت و کرم تو تکیه کرده‌اند هرگز زهر نومیدی نچشند و هرگز از حوادث روزگار وگردش ایام نترسند. 

امام علی علیه السلام