دوازه پلک هایت را بگشای و از پنجره چشم هایت به بیرون بنگر
بیرونی به غیر از خود بیرونی را که می توانی همه را ببینی زیبائیش را زشتی اش را غمش و شادیش را هر گاه توانستی همه این ها را بنگری آنگاه امیدوار باش به انسانیت خود
