بمیرم

خواهم ای دوست که با رنج غمت زار بمیرم

                                     در شب هجر تو بی مونس و غمخوار بمیرم

تا مگر دامن وصلت به کف آید آسان

                                    سهل باشد که به هجران تو دشوار بمیرم

بینم در روی تو جان دادن خویش را 

                                  خواهم ای دوست که هر لحظه دو صد باربمیرم

گر تو چون شمع شبی بر سرم افشانی نور 

                                     من چون پروانه در آن نشه دیدار بمیرم

گر گشایی تو به لطف از دل من عقدهای غم 

                                       کاش با رنج و غم و سینه افکار بمیرم