دوست می دارمت از جان که به از جان منی
آفت دین و دلی رهزن ایمان منی
همه شب در دل من یاد تو شوق انگیزد
بی خبر ای که زدرد غم پنهان منی
روی پنهان مکن از من که به زیبائی و لطف
جلوه صبح امیدی مه تابان منی