گل من

گل من پرپر نشوی که بلبلی در باز شدن غنچه لبخند تو زبان به سرود باز کرده است . 

شمع من خاموش نگردی که چشمی در پرتو پیوند تو به دیدن آمده است . 

ساقهء گلبن بهار من نشکنی که دلی در رویش امیدوار تو دل بسته است . 

آفتاب من غروب نکنی که شاخهء آفتاب گردانی به جستجوی تو سر برداشته است .